Vulkaan WAOUWW! En Hoezo Illegaal bij Borobudur??

Och och wat vliegt de tijd weer! Nadat ik de dag rust heb genomen, ben ik die dag erna samen met mijn host (Erick) naar Bogor geweest en daar hebben we rond gelopen in de Botanical gardens. Helaas begon het halverwege keihard te onweren, dus met een paraplu verder gelopen. Vervolgens terug met de lokale trein naar het huis waar ik verbleef. Mensen zijn knettergek bij de treinstations, ze springen zomaar tussen de sporen, om aan de overkant te komen, daarbij tijdens het wachten op de trein zitten ze ook met hun benen over de 'stoep'. Wat ook erg apart was, was dat ik kinderen zag met hun huisdier... een vogeltje aan hun pootjes vast gemaakt met een touwtje en de kinderen houden het touwtje vast. Zo kan de vogel nooit weg vliegen.
Verder wat ik wel erg leuk vind in deze treinen, als je in de trein zit en die staat stil bij een station,\ komen er regelmatig groepen jongeren binnen met: gitaar, bas, trommel, keyboard en verschillende instrumenten, ze spelen wat en zingen een liedje en daarna springen ze weer uit de trein, voordat hij weg rijdt (soms rijdt de trein al en springen ze er dan nog uit). Er gaat nog 1 pers rond met een bakje of zakje, daar kan je dan wat geld in doen!
Na thuis gekomen te zijn was er in de avond een couchsurfmeeting, dus daar zijn we naartoe gegaan. Er waren nu ook 2 Franse meiden bijgekomen bij mijn slaapplek. Hiervan woont 1 van hun in Yogyakarta, met andere woorden, de slaapplek voor daar is al geregeld! Het was een geslaagde avond. De volgende dag heb ik pannenkoeken gemaakt en in de avond hadden we een Barbecue. Aangezien het zaterdag avond was en ook mijn laatste avond in Jakarta gingen we stappen, ook dit was erg gezellig. De volgende dag zou ik om 12.25 uur met de trein gaan. Hier ging het fout, er zijn 2 treinstations, en ik moest van de ene naar de andere en bij die andere vertrok de trein om 12.25 uur. Ik stond (op zich redelijk op tijd) om 12.00 uur bij het eerste station en daar heb ik zo een 20 min, moeten wachten voordat de trein eindelijk kwam! Ja hier hebben ze helaas niet een planning zoals bij ons, maar ja dat betekende dus dat ik mijn trein van 12.25 uur had gemist naar Bandung.
Uiteindelijk een ticket gekocht voor 15.60 uur en zo ongeveer de hele tijd liggen slapen op het station. Erick mijn eerste host had wel een vriend in Bandung zitten die mij kon hosten. Dit is een jongen Erwin, woont nog met zijn ouders. Ik zat dus in een typisch Indonesisch huis. Het is een hele aardige familie, ondanks dat ze geen Engels spreken. De jongen gelukkig wel. De eerste dag in Bandung ben ik naar de witte vulkaan geweest, eindelijk naar een vulkaan voor de eerste keer in mijn leven!!! het duurde zo een 2,5 uur voordat ik bij de onderkant van de berg aan kwam. Toen nog een wandeling naar boven, deze duurde zo een 2 uur lang, maar opeens hoorde ik allemaal geritsel vanuit de bomen. Ik keek omhoog en zag ik daar nou een beest zitten, na mijn ogen in te zomen op wat ik zag, bleek er aan aap te zitten!! ik pakte mijn camera en toen sprong hij van boom naar boom en weg van mij. Het was echt kicken, ik had totaal geen apen verwacht dus dat ik er een had gezien maakte me dol blij! Daarna kwam ik aan bij de krater, hier heb ik rond gelopen. Toch een ontzettend apart idee om in de krater van een vulkaan te lopen. Er was een groot meer in het midden en hier zag ik op sommige plekken dat het water aan het borrelen was en er was een gedeelte daar vlakbij wat aan het roken was. Ik kon helaas niet dichterbij komen, maar het was hoe dan ook erg indrukwekkend! Vervolgens liep ik weer de weg terug, en ook dit keer had ik erg vele mazzel, ik zag gewoon een grote groep apen die vanaf de ene kant van de weg naar de andere kant overstaken! Super tof! En zodra ik beneden was begon de lucht ernstig te betrekken..... bijna 4 uur heb ik er over gedaan met de busjes om terug te komen, het stond compleet vast en het onweerde verschrikkelijk. Naderhand heb ik geluk dat ik niet meer in Jakarta was, want daar waren zelfs overstromingen geweest. ( 3 april) De volgende dag ben ik lekker wezen rondkijken in de stad zelf, ik wilde ook naar een park gaan, maar daarvoor was de entree voor mij 5 x zo duur dan als ik een Indonesisch paspoort zou hebben,vandaar dat ik dat uiteindelijk niet gedaan heb.

Oke, vanaf nu zal ik de opmaak van mijn verhalen een beetje anders maken. Ik zet de data neer, ip gisteren/eergisteren/volgende dag, waarschijnlijk leest dat ook wat makkelijker voor jullie! Haha


Woensdag 4 april:
Mijn ochtend begon met pannenkoeken bakken voor de familie waar ik verbleef. Ze lukken hier qua smaak niet zo goed als in Nederland, ik denkt dat dat komt door een ander soort bloem en melk, maar ja toch zegt iedereen dat ze heerlijk zijn! Ondertussen weet ik dat ik ze veel lekkerder kan maken, maar ja geen probleem, zolang ze het maar lekker vinden toch?
Vervolgens na het pannenkoeken bakken en eten, heb ik een 'douche' genomen. Waarom tussen haakjes? Omdat je hier niet een douchekop heb waar het water uit kom, het is een normale lage kraan. Ook staat er een soort schepbakje bij, hier doe je het water in, en op die manier kan je het over jezelf heen gieten. Dit is de manier om te douchen in Indonesië! Ook hebben ze op de meeste plekken gaten in de grond als je naar de toilet moet. Bij de plekken waar er een normale toilet is, denk dan maar niet dat je gewoon kan doortrekken door op een knop te drukken of met behulp van een hendel. NEE! Je pakt het bakje weer, vult met water, en dat giet je door de wc heen. En zo trek je de toilet door ;).
Nadat ik klaar was met opfrissen vertrok ik met de minibusjes richting de andere vulkaan. Regelmatig wanneer een busje stopt komt er iemand bij de deuropening staan met gitaar, zingt een liedje, vraagt geld en loopt weer weg. Geeft ook weer een erg apart idee.
Bij de entree van de vulkaan heb ik een nieuw trucje gebruikt dat erg helpt om de prijs naar beneden te halen voor entree. Ik beweer namelijk dat ik een student in Jakarta ben, en dus hier aan het studeren ben.... Dit was een tip die ik kreeg van mijn couchsurfhost. Bij de vulkaan ging ik dit trucje uitproberen. De prijs begon met 50.000 rupiah (ongeveer 4 euro) en uiteindelijk is er 13.000 rupiah voor de 'student' die Suzanne heet! En ja hoor, het was me weer gelukt om van de prijs af te krijgen. Het was al bijna 15.00 uur toen ik daar aan kwam, en het was heel erg bewolkt. In het begin dacht ik dat ik helemaal niets van de vulkaan zou zien door de bewolking, maar toen ik een stukje richting de krater naar beneden liep werd het meer zichtbaar. Dit kon ik een ECHTE vulkaan noemen! Met echt gedeeltes waar je ziet dat er lava heeft gestroomd, een groot rokende pluim uit het centrum, en een echte diepe krater, waar je niet helemaal naar beneden mocht gaan. Het was ontzettend mooi en kicken om daar te lopen. Ik ben een heel stuk langs de bovenrand gelopen, maar om 16.00 uur sloot het poortje om verder rond te lopen, dus toen moest ik helaas weer terug.
Uiteindelijk was ik om 20.00 uur weer bij de familie thuis, heb wat gegeten en toen op tijd mijn bed in, want de volgende dag moest ik vroeg op!

Donderdag 5 april:
Om 5 uur welteverstaan ging mijn wekker. Om 6 uur moest ik op het treinstation zijn om een kaartje te kopen voor de trein naar Yogyakarta, die om 8 uur zou vertrekken. In Indonesië heb je een executieve en business class, de businessclass is de 2e klas en de executieve de 1e. Toen ik vroeg voor het kaartje was er alleen nog excetuve vrij, voor 190.000 rupiah, door een beetje sip te kijken, belde het vrouwtje met iemand en opeens was er toch wel 1 plekje in de business class vrij voor 130.000 rupiah! Gekkenhuis die prijzen die naar beneden gaan de hele tijd!
Vervolgens heb ik een tijdje gewacht en toen vertrok de trein. Eerst door een mooi gebergte en jungle gebied, daarna langs allerlei rijstvelden waar mensen aan het werk waren, kleine dorpjes en over bruggen met super mooi uitzicht. Tot nu toe was dit de mooiste treinreis. Tijdens de stations komen er allemaal mensen op de trein gesprongen om voedsel te verkopen. Dit gebeurd alleen in de business class, deze mensen zijn niet toegestaan om in de executieve class te gaan.
Na weer een treinreis van 8 uur was ik om 16.00 uur aangekomen in Yogyakarta. Hier heb ik de Ojek genomen (scootertaxi) naar mijn verblijfadres. Het Franse meisje was niet thuis, maar haar flatgenoten wel. Heb een tijdje met hun zitten kletsen, daarna genoten van internet op mijn laptoppen zo een 83 ongelezen spammailtjes verwijderd. Rond 19.30 uur kwam het Franse meisje thuis en na 1 uur zijn we naar een verjaardag van een vriend van haar gegaan. Dit was erg gezellig en heb met een aantal mensen mijn Duits geoefend. Rond 01.00 uur dan och maar naar huis gegaan en heerlijk in slaap gevallen!

Vrijdag 6 april:
Vandaag heb ik eigenlijk heel weinig gedaan, heb een beetje uitgeslapen, in de middag naar een restaurantje in het centrum geweest met mijn host. In de avond zijn we naar een gratis Salsa les geweest en vervolgens nog even een reggaebar in. we gingen op tijd naar huis aangezien we redelijk moe waren.

Zaterdag 7 april:
deze dag was echt te gek! Ik was rond 9.00 uur wakker en had beloofd om pannenkoeken te maken. Dit is eigenlijk hetgeen wat ik doe voor de plekken waar ik aan het couchsurfen ben, soort van dankbaarheid tonen op die manier. Tot nu toe waren dit echt de lekkerste pannenkoeken die ik gemaakt heb sinds sik aan het reizen ben, dus ben er erg trots op en smikkel er nog steeds een beetje van.
Rond 11 uur zou ik samen met mijn host en nog een Frans meisje die ik kende uit Jakarta, naar een grot gaan. We hadden een Indonesische 'begeleider', en daarmee zijn we de berg op gegaan. Nog voordat we echt op de berg waren wemelde het van de apen! Ze waren echt gewoon maar een paar meter van me vandaan! Ja ik was heel blij om weer wat familie te zien haha ;). Na wat foto's genomen te hebben begonnen we de berg op te klimmen. Ik wist niet dat het een klein modderig zandpaadje met rotsen stijl omhoog zou zijn, dus daar liep ik dan, op mijn slippertjes de berg op! Uiteindelijk kwamen we aan bij wat grotten. Daar hebben we een kijkje genomen en in 1 zaten er een aantal vleermuizen.
Vervolgens konden we dor lopen naar een zogenoemde 'view point'. Een plek met mooi uitzicht, en ja hoor we wilden nog wel een uurtje extra lopen over die zanderige weggetjes stijl omhoog met de slippertjes! Heerlijk aan het zweten en uiteindelijk bovenaan aangekomen, was een super uitzicht, op de bewolking na. Vervolgens weer de hele weg naar beneden gelopen en daar met de scooter richting een restaurantje gereden. Ja de Suzanne die dit aan het schrijven is heeft nu zelfs in Indonesië op de scooter gereden! Mijn rijervaring word beter en beter haha, en dan voor te stellen dat ik zo boos was op mijn vorige werkgever dat ik verplicht werd om op de scooter te rijden in Turkije, naderhand ben ik er alleen maar dankbaar voor. Ja nu is het zeker: alles gebeurd met een reden.
Uiteindelijk heerlijk Indonesisch gegeten in een beroemd restaurant, aangezien een 'ladyboy'de eigenaar is. Nu ben ik thuis, heb net even mijn schone was op gehaald, zo een heerlijke douche nemen en denk dat ik even een dutje zal gaan doen! Misschien vanavond nog een beetje stappen, maar dat weet ik nog niet zeker, aangezien ik morgen om 8.00 uur klaar moet staan om weer de hort op te gaan.
Uiteindelijk heb ik afgesproken met een paar andere couchsurfers. Nuno, Steve & Risa (Indonesisch) en Hugo, een Franse jongen. We zijn wat gaan eten in een restaurantje, hmm oké geen restaurantje. Een stoep, naast de grote weg, met een tent aan de zijkant. Een lange tafel met krukjes en daar eet je! Vervolgens naar het eten zijn we naar een café gegaan. NEE niet een ECHT café! Stel je voor, een winkelstraat, met een gedeelte waar matjes op de grond liggen. Normaal gesproken zie je dat op de voorjaarsmarkt in Nederland, maar hier gewoon in de avond, je zit met een groepje op die matjes en drink een kop thee of koffie en bent dan aan het kletsen. Zo typisch Indonesisch en zo totaal niet Nederlands! Heerlijk! Rond 23.30 uur ging Risa weg, en bleef ik over samen met de 3 heren. We gingen naar de internetcafé van Nuno, hij is de eigenaar. Rond een uur of 2 begonnen we toch moet e worden en Hugo zou me op zijn motor naar huis brengen. Op het moment dat we buiten stonden zei hei opeens: hé laten we naar de zonsopgang bij de Borobudur tempel gaan kijken! Aangezien de Indonesische jongen van die middag had gezegd dat t onwijs mooi was, zei ik geen Nee tegen dit aanbod! Nuno en Steve accepteerden ook en dus hadden we nog een uur om te kletsen en om 3 uur zouden we vertrekken naar de borobudur!

Zondag 8 april (1e paasdag)
Vrolijk Pasen iedereen! Nou ja ik zelf heb het amper door gehad omdat ik me aan het klaar maken was om naar de Borobudur tempel te gaan. Als je een beetje logisch nadenkt, weet je dat de tempel niet open is om 5 uur in de ochtend, maar daar was wel een oplossing voor. Aan de achterkant van het hek om binnen te komen is er een mooi trappetje gemaakt, waardoor je illegaal het terrein van de Borobudur op kan. Alleen Nuno en Hugo gingen mee naar binnen, steve bleef bij de scooter die een klapband gekregen had vlakbij de tempel.
Ik had dus mijn stoute slippers aan en klom voor openingstijd over het hek! Och och wat een spanning! Hugo die was zo aan het rennen en klom over nog een hek om echt binnen bij het monument te komen. Na twijfel volgden Nuno en ik hem, maar hij was echt heel snel een ver aan het doorlopen. Ik liep iets langzamer en maakte wat foto's en Nuno liep helemaal langzaam. En toen ik achterom keek, zag ik dat hij gesnapt werd door de Security. Ik verstopte me achter een boom en zag dat Hugo in zijn vaart de tempel op liep. Daar stond ik dan, wat moest ik doen.... no way dat ik ook zo die tempel op zou gaan klimmen, aangezien ik weet dat de bewaker mij ook gezien had. Toen besloten om over het hek terug te klimmen naar het minder extreem illegale gedeelte. En toen kreeg ik een telefoontje van Nuno. Met een zielig stemmetje zei hij dat ik ook naar die bewakerspost moest komen, anders zouden ze hem daar nooit weglaten en zouden de problemen een stuk groter worden. Aangezien ik toch wel een beetje braaf meisje ben en alleen mijn slippers zo stout waren, had ik toch maar besloten om naar de controlepost te gaan. Hier een tijdje gezeten en hier vandaan de toch nogsteeds hele mooie zonsopgang gezien! Vervolgens moesten we toch een ticket kopen. Ik had mijn pinpas niet bij me en alleen iets meer dan mijn budget in mijn portemonnee. In totaal had ik 160.000 rupiah, (ongeveer 13 euro). Toch was de boete eerst 300.000 per persoon, vervolgens 210.000 per persoon, en tot slot hebben we 160.000 betaald voor 3 personen!
Haha dat is zelfs nog een goedkopere boete dan als we alle drie een ticket gekocht zouden hebben! Uiteindelijk mocht ik samen met Nuno de tempel gaan bezoeken, en elke keer kreeg ik weer de slappe lach om wat voor ongelofelijk geks ik nou weer gedaan had. Bij de borobudur heb je veel grote bellen en ik ging er dus op klimmen om ''een bel te rinkelen'. Nuno maakte de foto en een paar seconden later wees hij naar een bordje die ongeveer op elke hoek stond: NOT CLIMBING! En de slappe lach begon weer, ach als ik toch die stoute slippers aan heb kon dit ook wel!
Vervolgens een bordje : NO SITTING, ik zag een vrouw alsnog zitten, dus dan ik ook! Oh man, niemand die er wat van zei. Wat ook nog gebeurde dat andere mensen met me op de foto wilden! Natuurlijk is dat voor hun ook een onvergetelijke ervaring om met de enige echt Suzanne Eline de Waard op de foto te gaan! Ja dit is alvast een voorproefje van het voelen hoe het is om beroemd te zijn.
Nadat we de Borobudur bezocht hadden was het 7.30 uur en nu moesten we wachten op de scooter die gemaakt moest worden. Ach zoals ik al zei is 'Suzanne Eline de Waard' een beroemdheid in Indonesië, dus er kwam een groepje van 7 personen met camera en al naar me toe en ze wilden me interviewen. Deze beroemdheid zegt daar geen nee tegen en nam rustig de tijd om zo een 20 minuten een interview te krijgen. Natuurlijk aan het einde nog even op de foto met iedereen, en aangezien ze me zo interessant vonden heb ik ze mijn 'reis-visitekaartje' gegeven!
De scooter was gemaakt en dus gingen we op terug naar Yogyakarta, ik achterop de motor bij Hugo en Steve en Nuno op de scooter.
Ja wat was eigenlijk mijn planning, want zoals ik zei zou ik om 08.00 uur opgehaald worden. Nou ja het idee was om naar Borobudur te gaan en naar Prawnam (ik zeg het 100% altijd verkeerd). Ik had al een bericht gekregen dat het 10.00 uur zou worden en ik had zelf al een bericht gegeven dat we niet meer naar Borobudur hoefde, aangezien ik er al geweest was hihi! Dus vervolgens om 11.00 uur stond Ajik klaar om te gaan naar Prawanam. Vermoeid maar na een bak koffie, achterop de scooter. Ik was te moe om echt helemaal naar binnen te gaan, dus heb lekker van buiten af een paar fotootjes gemaakt. Daarna nog naar een klein onbekend tempeltje geweest, wat wezen eten en ik was zo kapot moe.... ja wat wil je na eerst een dag in de bergen lopen, dan een nacht doorhalen en niet slapen en illegale dingen doen? Dus rond 14.00 uur bracht hij me naar huis. Nog een beetje geklets en om 15.30 uur ben ik in slaap gevallen. Om 22.00 uur werd ik wakker gemaakt dat ik moest verhuizen naar een andere kamer. Nou was toen weer redelijk wakker, dus ben even wat gaan eten, en een boek gaan lezen tot 02.00 uur. Toch weer gaan slapen!

Maandag 9 april (2e paasdag)
vandaag heb ik uitgeslapen en verder bijna de hele dag een boek gelezen via de laptop. Het is een extreem interessant boek over het leven in het NU en een echte eyeopener voor me. Het geeft me een compleet andere kijk op het leven en de dingen die ik heb gedaan en bereikt, en dat maakt het alleen nog maar mooier. In de avond rond 18.00 uur ben ik gaan zoeken naar een ticket naar de Bromo vulkaan. Ik wilde er eigenlijk al naar op weg geweest zijn, maar door omstandigheden en lui/moeheid ha dik dat nog niet gedaan. Ben bij tig verkoopadresjes geweest en ik vond de prijs elke keer te duur..... Ben misschien een beetje te veel verwend geweest in Thailand qua prijs. Ik had ook geen reactie voor Couchsurfers, dus ik vroeg me al ene beetje af hoe ik t zou gaan doen.... Uiteindelijk alsnog niets gevonden, naar huis gegaan en gaan slapen.

Dinsdag 10 april:
vandaag ook weer heerlijk uitgeslapen en toch een reactie gekregen van iemand in malang waar in kan verblijven! Vandaag dus een busticket naar Malang geboekt in plaats van rechtstreeks naar de Bromo vulkaan. Ik denk dat ik er 2 dagen zal blijven en dan vanaf Bromo door ga naar Baluran (nationaal park) en daarna zie ik wel weer!
In ieder geval zit ik dus weinig stil en maak ik weer ontzettend veel dingen mee!

Ik hoop dat jullie genieten van mijn verhalen en tot de volgende keer!
Dikke warme knuffel uit de toekomst (ja het is hier lekker 6 uur later haha)!