1 dagje Kiev en eerste twee dagen Cyprus
Door: Suus
Blijf op de hoogte en volg Suzanne
06 November 2015 | Cyprus, Limasol
Boe! Ja heel onverwacht weer eens een reisverslag van me! Doordat mijn reismaatje thuis moest blijven vanwege oor/keel ontsteking, zit ik nu alleen op bestemming en aangezien het nog te vroeg op de avond is is er niets te beleven.
Laat ik beginnen bij mijn dagje Kiev! Om 7 uur in de ochtend ging mijn vlucht en ik kwam om ongeveer 10.10 uur aan op de luchthaven. Ik voelde me weer net de oude vertrouwde backpacker van een paar jaar geleden. Met een grote rugtas, een busje in vanaf de luchthaven. En dan bij een metro station uitstappen en door in de metro. wat maakt dat ding een kabaal zeg, niet normaal!
Uiteindelijk uitgestapt op het station waar ik zijn moest. Bij el metrostation is er een raar getik, ik heb werkelijk geen idee, misschien om te herkennen dat je in de buurt van een metro zit ofzo?
Nouja in ieder geval de roltrap op. en dit is met overtuiging de langste roltrap waar ik tot nu toe ooit in mijn leven op heb gestaan!
56 meter lang (de eerste) en die deed daar als je stil stond twee minuten over (ja k heb t op de camera gefilmd met op en af stappen met ik over de2 minuten). De tweede ging ook nog eens 36 meter omhoog, dus het station lag wel heel extreem diep in de grond.
Uit de metro gekomen was het tijd om te verdwalen, zoals gewoonlijk. Wat zou een vakantie voor mij zijn zonder een keer te verdwalen heah? Nouja gelukkig was ik niet extreem verdwaald omdat ik wist dat dit station het meest dichst bijzijnd bij mijn hostel was. Oke wel 12 minuten (normaal gesproken) lopen.
Op een gegeven moment zag ik heel mooi : Smile staan, en ja mijn hoste heette Hostel Smile.
Ik dacht hmm nu moet ik hier dus ergens zijn. Nummer 2..... hmm een best enge deur en niet echt een open gebouw dat je denkt: Oh wat gezellig! Aangebeld (bij het verkeerde appartement) die mij verder naar boven door verwees. En daar stapte ik de trap op. Echt een gure trap, waarvan ik bij mezelf dacht, oh help waar zal ik terecht gaan komen! moet ik gaan rennen?
Ik stond bij de correcte deur en er werd open gedaan, een heel aardige meisje van mijn leeftijd deed open en die was nog druk met schoonmaken. Het leek net alsof ik een huis binnen ging. Schoenen uit en slippers aan doen in huis.
Ze wees me naar de kamer, welke erg netjes was! Alleen jammer dat de gordijnen niet groot genoeg waren om voor de ramen te hangen.
Ze gaf me gelijk een kaart van de stad en liet me een hele route zien die ik kon lopen en wat er allemaal interessant was om te zien.
Vervolgens een beetje opgefrist en klaar om de stad in te gaan.
Wat me wel erg op viel was hoe verzorgd de vrouwen er allemaal bij liepen, bijna niemand op sportschoenen, maar allemaal laarsen of hakken. En de mannen daarentegen zagen er zo onverzorgd uit als was. Zal vast komen doordat er meer vrouwen dan mannen zijn.
Ik heb heel erg veel, eigenlijk de gehele dag gelopen. Naar allemaal pleinen, kerken en mooie gebouwen. Wat heel apart was op een bepaald plein, dat er een hele rij militairen stonden, en je mocht niet langs ze lopen. Dit was best indrukwekkend om dat zo te zien. Ongeveer om de 3 meter stond er iemand.
Verder nog door een park gelopen waar werkelijk niemand te zien was, en die weg die ik liep ging door naar een kerk met de mooiste helder donker groene kleur op de torentjes. Uiteindelijk naarmate ik dichter bij de kerk kwam waren er wat lege marktstandjes, weer een stukje verder zaten er hier schilderijen in die gekocht konden worden.
Om de kerk heen zelf waren veel kleine souvenir kraampjes. k had daar een hele mooie sjaal gezien, maar sorry ik ga geen 10 EUR uit geven aan een staal terwijl die in Nederland 5 EUR zijn!
Ja stiekem wel een beetje spijt, want hij was echt heel erg mooi, maar ja nu is het toch te laat.
Mijn Oekraïense collega op het werk had een bepaald eettentje aangeraden waar het eten heel goedkoop was en een soort buffet. DIe had ik uiteindelijk gevonden en daar heb ik een hapje gegeten.
In het begin ben ik 1 kerk in gegaan, het was er heel erg druk en alle vrouwen zag ik nog voor de ingang al hun capuchon of sjaal over hun hoofd heen doen. Dus deed ik dit ook maar. Ik voelde me heel bezwaar om binnen foto's te maken, omdat ik werkelijk de enige was. Dus na 1 foto, snel mijn camera terug gedaan in mijn tas.
Rond zonsondergang heb ik nog een rondje gelopen in de Botanical Garden, wat erg mooi was met de rode gloed en herfst weer.
Trouwens ook erg veel geluk gehad met het weer, ondanks dat t rond de 14 graden was, is het wel de hele dag zonnig geweest!
De volgende ochtend ging mijn wekker om 06.30 uur omdat ik weer een redelijk vroege vlucht had, en dat was dan ook mijn reden om de avond er voor op tijd te gaan slapen.
De ochtend zelf weer met de metro richting het busstation, inclusief de twee minuten op de roltrap. Hahaha wat alleen een roltrap voor een grote indruk kan achter laten!
Deze ochtend was het extreem mistig en koud, mijn telefoon zij 1 graden..... Ik had spijt dat ik geen handschoenen mee had, want het was echt heel koud.
Ik stond op de bus te wachten om naar de luchthaven te gaan, toen er peen s een taxi chauffeur naar me toe kwam, en vroeg of ik naar de luchthaven moest. Hiervoor gaf hij gelijk de prijs van 35 UAH, terwijl de bus 60 UAH was, dus nou ja daar zeg ik geen nee tegen. In het begin dacht ik even dat hij de buschauffeur was, maar toen zag ik hem staan bij 3 andere mensen met koffers die blijkbaar ook naar de luchthaven gingen. Doordat ik mee reed had de taxi extra inkomsten, en was het voor mij en hun goedkoper!
Aangekomen op de luchthavn, kon ik gelijk inchecken. Oke in Kiev gaat het niet zo snel als in Nederland, maar ik kan niet klagen ik had toch tijd genoeg....... heel veel tijd genoeg, te veel tijd genoeg....want vanwege het slechte weer/zicht of weet ik veel wat de reden was, hadden super veel vliegtuigen vertraging, inclusief die van mij..... hij hoorde rond 10 uur te vertrekken en is uiteindelijk pas na 12.30 uur vertrokken. Ik had lekker veel gelezen en onderuit gezeten en precies toen ik het boek uit had, konden we boarden.
En ik had mijn vlucht gehad, kwam vervolgens aan op larnaca, Hier zou iemand klaar staan om me op te halen voor mijn huur auto..... Ik loop links, rechts overal, maar niemand te bekennen. Ik geef het de schuld dat mijn vlucht vertraging had en dat er daardoor niemand was. Dus ik bellen naar de autohuur, word er niet opgenomen. Op het moment dat ik de Nederlandse lijn belde kreeg ik een gemiste oproep van dat nummer. BLeek het dat mijn vluchtnummer nooit goed is doorgegeven, wat blijkbaar weer kwam doordat mijn eerste auto die ik wilde huren niet meer beschikbaar was en ik daardoor een andere auto moest boeken. Nouja na nog een 20 minuten te wachten kwam daar degene aan voor mijn autohuur. Het was nu al rond 17.30 uur en het begon al schermig te worden. Zodra ik de auto had gekregen kwam gelijk de uitdaging om weer links te rijden. Ik had dat wel eerder gedaan in Australie enzo, maar toch blijft het heel erg wennen. Regelmatig graai ik in de lucht naar mijn riem, of naar de koppeling. En als ik de koppeling aan mijn linker kant zoek graai ik alsnog in de lucht omdat de koppeling veel verder naar voren zit dan dat ik gewend ben! Vooral de afslagen is het wennen, omdat je gewoon wilt afslaan naar de ''verkeerde'' kant.
Na een stuk rijden en redelijk hongerig te worden, had ik het geovel dat ik goed zat, maar ik wist het neit zeker. Dankzij een tip die mijn grote broer me ooit had gegeven, ging ik even stil staan en opende Google maps.
Zet GPS aan en mijn bestemming waar ik naartoe moest had hij nog opgeslagen. YES! ik was super dichtbij! Maar ik zou ik niet zijn als ik de afslag niet voorbij zou rijden. Helaas mocht je nergens op deze weg een U-turn maken. dus ik denk slim te zijn, door naar links te gaan, en nog een keer en nog een keer. Yeey! Nu zit ik op de juiste weg! EN ja daar aan de rechterkant was het appartement, maarja ik zat aan de linkerkant van de weg....... En daar tussenin was er geen afslag. Aangezien ik zo op was en al zo lang aan het rijden was, heb ik toch maar een U-turn gedaan en ik was eindelijk bij het appartementen complex.
Geparkeerd, tas uitgepakt en alles in de kast neer gezet en daarna op zoek naar eten! Ik snakte naar Gyros! EN lopen en lopen en lopen en lopen..... en plots zag ik een plekje aan de overkant en k dacht: JA!!
DUs overgestoken (dat kon daar ;)) en een hapje gegeten. De eigenaar begon gelijk te kletsen en natuurlijk kreeg ik na het eten ook gelijk een kopje koffie van hem. Uit beleefdheid nam ik hem, ondanks dat ik liever geen koffie in de avond neem. Wow wat een rare en sterke koffie was dat. super poederig! Het halve kopje was letterlijk modder zo een hoop poeder en weinig water. Niet veel later ben ik terug gegaan en heb nog een stuk van een film gekeken die gelukkig in het Engels was met enkel Griekse ondertiteling. Ik viel al snel na die film in slaap, ik was gewoonweg super moe en had natuurlijk al twee lange dagen achter de rug.
Vanochtend werd ik om 7,30 uur wakker. Ik wilde liever nog weer in slaap vallen, maar ik was te uitgeslapen. Mijn plan was om eerst naar de supermarkt te gaan om zelf te kunnen koken en ontbijten enz, dus ik even nagevraagd waar de supermarkt was... ik ging net even na 8en de deur uit en natuurlijk had ik kunnen weten dat de Supermarkt niet zo vroeg geopend zijn. Aangezien ik geen zin had om nu een half uur te wachten puur om een supermarkt, besloot ik op weg te gaan met de auto richting het Troodos Gebergte. Waar de hoogste berg van CYprus is: Mt Olympia. Onderweg daar naartoe zag ik een bordje met ''ruines''. Ik dacht, ach ik heb meer dan genoeg tijd! en k reed er naar toe. Er waren twee verschillende kanten een paar ruines, welke afgezet waren met een hek er om heen, maar gelukkig nog ik gewoon door het hek heen kijken. Daar op de achtergrond een mooi meertje. Vervolgens doorgereden en gestopt bij een watervalletje. Hier had je zo een leuk weggetje om te lopen om er te komen, het was een beetje een oerwoud idee! Vanwege de vroegte was er totaal niemand te bekennen.
Ik had dus de hele weg en de waterval voor mijzelf. Oke watervalletje.
Vervlgens zag ik een visitor center waar ik even naar toe ging en wat informatie heb op gevraagd. Ook hier bij de cafetaria gegeten want daar werd het wel tijd voor!
In die tijd ook besloten welke wandeling k ging doen. Wat was ik blij dat ik mijn bergschoenen ook mee genomen heb! Ik ehb een wandeling van zo een 2 uurtjes gemaakt, met echt waanzinnig uitzicht. Zelfs aan de overankt op andere bergen zag ik sneeuw liggen en op de berg waar ik liep waren skiliftjes. Niet dat deze het deden hoor..... Er lag nog geen sneeuw waar ik was, dus ik kon gewoon op de natuurlijk lopen. Ik heb echt waanzinnig genoten. Het was een best lekkere wandeltemperatuur. Niet te warm en niet te koud. Alleen als ik stil zat moes tik wel even mijn vest aan doen. Sommige momenten met zon, maar grotendeels wel bewolkt. Ondanks de bewolking heb ik toch een beetje kleur op gedaan zag ik net.
Na deze heerlijke wandeling waar ik vol op genoten heb van het mooie uitzicht en de natuur om me heen en uiteraard rust, ben ik weer in de auto geklommen. Op de kaart van het visitor center stond nog een waterval en leuk dorpje om te bezoeken of doorheen te rijden. En aangezien het nu rond 14.30 uur was had ik tijd genoeg om dat ook nog te doen. Dus ik lekker dor gereden en nog een watervalletje bezocht. Mocht hier weer een stuk lopen, dus was een erg goede dag voor mijn beweging. Vervolgens nog door het dorpje heen gereden, phoe hee wat een mini straatjes, en dat terwijl t autootje de ik had al mini was!
Uiteindelijk bijna in 1 keer goed gereden! Ik was dit keer 1 afslag te vroeg, waardoor ik ook een rondje link links links links kon gaan en vervolgend een afslag later nog nemen.
Auto geparkeerd en huppakkee gelijk door naar de supermarkt. Ook vanaf de supermarkt met de boodschappen terug gelopen en die netjes in de koelkast en de kastjes gedaan.
En dan, het heerlijke van vakantie hebben: Een duik nemen in het zwembad!! Na zo een dag met veel gedaan te hebben, was het zo een genot om in het (koude) zwembad een duik te nemen!
net nog even een douche genomen en een boterhammetje klaar gemaakt. Nu zit ik in de lobby van het hotel dit te typen. Aangezien er geen internet op de kamer is, die werkt niet, zit ik hier.
In de avond is het dan wel weer jammer om hier alleen te zijn, zou veel gezelliger zijn om nu een reismaatje te hebben om lekker mee te kletsen of naar een cafetje te gaan om een colaatje te doen enzo. Maarja ik ben hier net en wie weet ga ik nog mensen ontmoeten!
Dit is het voor nu, geen idee of ik meer zal schrijven over deze vakantie, let it be a surprise! en wieweet schrijf ik wel elke avond hahaha!
Liefs Suzanne
-
08 November 2015 - 13:25
Ineke Van Uitert:
Halo Suzanne, toch wel stoer om weer alleen op pad te gaan.
Leuk om je belevenissen te lezen.
Veel plezier.
groetjes
Ineke
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley