Blij zijn is geen doel, t is een manier van leven

Een hele goede avond mijn trouwe lezers!

Vanaf mijn vorig verslag is er alweer bijna 1 maand voorbij gegaan. Dit was werkelijk waar een mega drukke tijd en dat is het nogsteeds.

Eerst even wat minder leuk nieuws, ik had een voedselvergiftiging opgelopen.
dit was werkelijk op het momend dat het extreem druk was en ik een groep van 30 personen zou hebben. Ik was voor een paar nachten naar een ander hotel goeboekt zodat ik daar het ontbijt klaar moest zetten.
Die avond daarvoor was het DRAMA!
We hadden de BBQ en om 16.00 uur bleek het dat de BBQ voor 60 man moest zijn, en daarvoor was er werkelijk niet genoeg plek op de rooftop(dak terras). Op het laatste moment heb ik samen met een collega tafels en stoelen gekocht en alsnog was dat niet genoeg.
Om 19.00 uur hoort de BBQ te beginnen, maarja toen pas waren we net klaar emt de spullen kopen.
Het gas bleek op te zijn en alles ging compleet fout! Ik voelde me al beroerd, moe, en was de hele tidj aan het zweten end aarna had ik eht koud. Ook lichte diaree begon. Mijn eerste gedachte was dat ik een zonnesteek had opgelopen. Ik had gegarandeerd te weinig gedronken die dag en ben veel in de zon geweest.
Die gehel nacht ben ik tig keer wakker geweest en meos tik naar de toilet rennen. De ochtend wer dik wakker, had ik een douche genomen en het ontbijt klaar gezet.
Toen het ontbijt klaar was voor iedereen besloot ik toch even langs te gaan bij de dokter (9.30 uur) En aangezien ik pas rond 12 uur zou moeten werken zou dat geen probleem zijn.
Nouja toch wel.....Na een tijdje gewacht te hebben bij de dokter bleek het dat ik waarschijnlijk een bacterie had opgelopen. Ik werd aan een infuus gelegd om extra vocht toe te dienen, aangezien ik veel te uitgedroogd was. Ik moest minimaal 2 dagen rust nemen en zondag terug komen. Mijn werk had er geen problemen mee en ik had even extra vrij. (in de 4 dagen dat ik gewerkt had zat ik al op de 48 uur). Dus opzich was eht ook wel even erg lekker om uit te kunnen rusten. Zondag ging het gelukkig al een stuk beter, en ben toen alsnog naar de dokter gegaan. Hier was de uitslag van het diaree onderzoek (eetsmakelijk ;)) en dit was dus een bacterie. ze raadde aan nog een dag extra rust te nemen en dan dinsdag weer rustig aan aan t werk.
Nouja rustig?? Administratie liep achter en dat moest ik allemaal weer even gaan inhalen, waardoor het dus niet echt een rustige start was. Maarja ik ben weer helemaal de oude, dus dat is het belangrijkste.

Aangezien ik zo nu en dna nu ook de nederlandse groepen heb die joinen bij de BBQ kennen niet alleen alle internationale groepen me, maa rook alle nederlanders! Dit betekend:
-Kom aan in het hostel- beantwoord vragen of klets met mensen
- ga uit de kamer naar de toilet- lachen want iedereen kent me
- loop over straat- zeg om de 5 seconden hallo! Hoi! Gutentag/ Bon Jour enz.
- ga naar kantoor- beantwoord vragen
kom uit het kantoor om 00.30 uur snachts na een avodnje relaxen en internetten/skypen in kantoor- beantwoord nog meer vragen in t middne van de nacht ;)
- ga mee op pubcrawl- iedereen kent je en moet altijd met iedereen dansen (oke is niet zo heel erg, ik ga gewoon bij de gezeligste mensne staan ;).

Ja het is erg leuk werk, ik ontmoet mega veel mensen en elke keer weer zijn er nieuwe toeristen die me aankijken zeggen: wow you know everybody! Ja het heeft wel wat, maarja het houdt ook letterlijk in dat je totaal geen privacy hebt. En aangezien ik 6 dagen werk en dan 1 dagje vrij ben, wil ik die ene dag zo goed mogelijk benutten door alleen te zijn... soms blijf ik heerlijk in de kamer zitten en kijk ik tv/films, soms ga ik naar het park toe om even weg te zijn, maarja meestal doe ik mijn was, en daarvoor moet je toch ik het hostel blijven en verder heb ik geen tijd om dat te doen.
MAAR.... afgelopen weekend was echt geweldig!
Nadat ik op zaterdag de harbourcruise gedaan had kon ik een auto ophalen bij het verhuurbedrijf waarmee we samen werken.
Ik ben gaan rijden, eerst over de Grand Pacific Drive... een weg vanaf sydney naar Wollongong en daar is het super mooi, met kliffen, stranden en super toffe Look-Outs. Ging namelijk ook door het Royal national Park.
Daarvandaan ben ik door gereden naar Hudkenson en ben daar voor 1 nachtje op een camping blijven slapen. Die avond al regelmatig voorbijspringende Kangaroos gezien.
De volgende ochtend was ik om 7 uur wakker en heb ik even ontbeten en ben toen verder gaan rijden. Op naar Jervis Bay en het national park Burooduu (zoiets in iede rgeval). Hier ben ik als eerst even kijken bij de Botanische tuinen. Lekker rond gelopen en plotseling sprong er een kangaroo naar me toe voor me op de weg. Ongeveer 10 meter bij me vandaan zat hij naar me te staren! Nadat ik fototjes had gemaakt zag ik ook dat zijn uhh haar buidel behoorlijk vol zat, waarschijnlijk een kleintje erin. En opeens kwam er nog een kangaroo aangehopt. uiteindelijk dus maar een ander weggetje gekozen om te lopen. en vervoglens kwam ik aan bij een meertje, waarbij ik in een paar seconden mijn eerste slang van Australie tegen ben gekomen! Vervolgens blij door gelopen en genoten van de omgeving. weer in de auto gestapt en door gereden naar cave beach.
Natuurlijk nam ik daar ook een kijkje, ik zat eraan te denken om een duik te nemen, maar dat was toch even te koud ;). Daar was ook weer een gedeelte waar een klein moeras was en daar ben ik omheen gaan lopen. Opeens hoor ik geritsel in de bosjes naast me en zodra ik keek, nouja je raadt het al een walibi! een jonkie nog en zo dichtbij, was werkelijk maximaal 2 meter bij me vandaan en die sprong nieteens weg!
Wat een kick is dat zeg!
vervolgens was ik weer in de auto gestapt en ben ik door gereden naar Morton national park via de Kangaroo Valley (waar ik geen enkele kangaroe gezien heb). Wat hier wel grappig was, ik reed redelijk rustig en opeens sprong er een dier voor mijn auto... Het eerste wat ik dacht: Dat is een rare kangaroo die op 4 lange poten loopt! Maar na even beter te kijken zag ik dat het een paar hertjes waren. 4 om precies te zijn, staken vlak voor mijn neus de weg over.
En vervolgens reed ik weer verder (hihi) tot ik aan kwam bij Fitzroy. Her heb ik een tijdje gezeten op een terrasje in het zonnetje, lekker geluncht, en rongelopen, watervallen gezien en bergen die heel wat weg hadden van de Blue Mountains. Die zijn noordelijker van Sydney.
Vervolgens ben ik nog verder door gereden naar Canberra en daar kwam ik rond 17.30 uur aan. Op dit moment was er de Floriade, en dat was ook mijn reden dat ik er heen ben gegaan. Er was een speciaal nightfest Floriade, waarbij ze de bleomen en alles mooi hadden licht. Ik heb daar ook nog een paar uur rond gelopen en ja mensen ik heb: Fish & chips gegeten!
Ik was ZO trots dat ik t stuk vis helemaal had opgegeten! IK! Suzanne!! Die vis eet!! Dat geloof je toch niet?! En t was nog best oke ook haha, ik ben in ieder geval trots op mezelf.
Daarna liep ik naar de auto terug en zag ik dat mijn lichten nog aan stonden. Nee heh dacht ik, t zou mij toch niet overkomen dat mijn accu nu leeg is? Maarja stiekem toch wel..... Gelukkig was het snel geregeld met de 24h hulp die kwam binnen 45 minuten en hebben mijn auto opgestart... 1 nadeel, ik moest minimaal 45 minuten rijden, terwijl ik eigenlijk van plan was een nachtje in Canberra te verblijven. Nouja uiteindelijk dus toch maar besloten terug te rijden naar Sydney.
Ik kwam rond 1 uur snacht terug ''thuis'' aan, dropte de spullen op mijn kamer en hoorde een heel kabaal door het raam van buiten komen. Ja hoor ik was duidelijk weer terug in het hostel.
Stond er een zwerver alle vuilniszakken open te halen en te beweren dat haar tas bij het afval gegooid was... Ik had schoenen weggegooid omdat ze kapot waren aan de onderkant en die zag ik netjes bij elkaar staan zodat ze die kon meenemen... hihi jaja ''haar'' spullen. Toch had ze zo een bende gemaakt en maakte ze zo veel lawaai dat uiteindelijk de politie is gekomen om haar weg te sturen.
Nouja erg duidelijk ik was weer terug in het hostel en er was weer iets gebeurd waar ik getuige van was.
Dat s afgelopen weekend en nu ben ik weer vollop aan het werk.
Komende vrijdag komt er een Jumbo groep aan, dat betekend 70 Nederlanders. Ik zal ook bij hun een beetje helpen en begeleiden waar nodig. Zaterdag een feest op de boot en dan zondag kan ik weer mijn eigen groep begeleiden.... ook 24 man waarvoor ik morgen de BBQ heb. Nouja dat gaat wel helemaal goed komen. Ik heb de smaak te pakken en vooral vanwege het afgelopen weekend heb ik zoveel nieuwe energie op gedaan dat ik er weer even mee door kan!

Ondanks alle dtoffe dingen die ik hier doe en zie en mag/kan doen en waar ik natuurlijk ontiegelijk blij mee ben, wil dat niet zeggen dat het altijd zo makkelijk is.

Mijn grote broer gaat verhuizen, en normaal gesporken zou ik natuurlijk helpen alles inpakken of het nieuwe huis schoonmaken of er gewoon zijn!! Of gewoon thuis bij mijn paps en mams zijn, even een keertje koken als ze allebei hard gewerkt hebben (en zelf ook weer een aardappelen groente en vlees eten ipv BBQ of kaas of restaurant voedsel). Ik zou zo graag een paar keer op mijn kleine nichtje willen passen... en al die dingen die ik nu toch wel mis.
Het raarste is gewoon dat er nu zo veel veranderd in de omgeving en familie in Nederland, terwijl dat tijdens mijn eerdere reizen/werkperiodes niet het geval was.
Dat zal wel wennen zijn. Maar gelukkig spreek ik hun zo nu en dan via skype en mail... wat ik erg prettig vind. De een meer dan de ander maar toch famllie is erg belangrijk voor me, ookal lijkt het soms niet zo aangezien ik zo ver weg ben!

Onze buren komen halverwege deze maand ook langs hier in Sydney! dat zijn de eerste bekende die ik dan tegen ga komen en weer even ga zien!
verder heb ik al een paar berichtjes gehad van meiden Linda (oud klasgenoot) en Cindy (meisje die ik ken van Stijldansen) die beiden van plan zijn om naar Australie te komen, dus nu komen er toch wel een beetje mensen die ik vanuit Nederland ken, even iets vertrouwder. Even weg van gasten en zijn bij mensen van t echte thuisfront.
En natuurlijk Evelien!! Die gaat in Maart komen en dan gaan we samen rond reizen in Australie! Daar kijk ik nu al zo verschrikkelijk naar uit & het zal echt super worden, dat weet ik zeker!

Dus hoe dan ook komt het allemaal goed!! nog 8 en een halve maand en ik ben weer op schiphol... eigenlijk wel raar dat ik (nu al) aan het aftellen ben, maarja ik wil mijn nichtje gewoon graag in het echt zien! en natuurlijk ook de rest van de familie ;).
Nouja ik denk dat dit wel weer even genoeg leesvoer is voor deze maand! Dan ga ik nu heerlijk mijn bedje opzoeken, aangezien ik morgenochtend weer vroeg op mag....

En zoals de titel zegt, je kan wel zeggen dat blij zijn je doel is, maar zolang je geniet van alle goede momenten, en je realiseert dat het een goed moment is, dan is het je manier van leven. Zoek niet naar blijdschap,ben blij en lach en je leeft het! Dat is de manier hoe ik nu in het leven sta en hoe ik door kan blijven gaan op de momenten dat ik naar huis zou willen.

Nouja slaaplekker iedereen en tot volgende maand met weer een nieuw verslag met super toffe dingen! Benieuwd??? hehe goedzo!
Tot snel!!! dikke knuffel!

Suzanne