Hoe heb ik de eerste maand overleefd

Hey hey iedereen,

Phoe heej wat een maand achter de rug! Ik zal het kort maar krachtig opschrijven, want er is veel gebeurd. Het begon op 4 maart en daar begon de zoektocht naar werk. Uiteindelijk ha dik vanaf de 15e werk gevonden bij een Duikcentrum. Hier ging ik aan het werk bij de receptie en was toevallig geplaatsd in hotel Aladdin, waar ik gewerkt had toen ik reisleidster was. Erg leuk om het weer terug te zien. Het werk was allemaal nieuw en daardoor dus leerzaam. Ook Nederlandse gasten die ik kon helpen en ben zelf een dagje mee op de boot geweest om te duiken.
Had eerst wat problemen met mijn oren onder water en mijn flipper viel af, maar daarna ging het allemaal rustig en goed.
na 2 weken werken daar ontving ik mijn salaris en zijn nabil en ik samen naar een appartementje groter gegaan, nu hebben we tenminste een apparte slaap en woonkamer. Het is een stuk ruimer en dat voor maar 25 euro extra in totaal!
Verder kree gik afgelopen week een telefoontje van Thomas Cook, ze hadden met spoed een nieuwe reisleidster nodig. met andere woorden ik had het werk bij de duikschool opgezegd en vanaf donderdag avond ben ik vertrokken naar Safaga. een dorp dat ongeveer 1 uur verder is dan hurghada. ik liep 1 dag mee met de tourleader en zaterdag kree gik een auto en was het allemaal op mezelf aangewezen.
gelijk vele problemen in de hotels, dus ik werd redlijk in het diepe gegooid. Het lastigste voor mij is dat ik alles in het Duits moet doen, maar het is wel een erg goede oefening.
Verder dus de afgelopen week gewerkt, en dan gisteren.
Gisteravond da tik op weg was naar 1 van mijn hotels om bagage af te leveren aan klanten en hun een vergoeding te geven, reed ik over de weg.
Op de weg lag een zandheuvel aan de linkerkant van de rijstrook, hier vloog ik overheen, mijn band ging kampot, de auto draaide en ging over de kop toen het de stoep raakte. Uiteindelijk bleef hij op zn zij liggen en kon ik er via de achterdeur die totaal openklapt en vermorzeld was, naar buiten klimmen. Ik ben eeuwig dankbaar da tik een riem om had. Het gaat wonderbaarlijk goed met me, alleen een klein schammertje op mijn veot en eebn beetje last van mijn rus. Deze morgne ook mijn nek. Maarja wat wil je met zo een klap, ik had echt een engel bij me want ik heb enorm veel geluk gehad dat ik er zo uitgekomen was.
Lang leve de riem in de auto!
Nouja dat is dus even een kort maar kratig verhaal over mijn eerste maand in Egypte. Zoals jullie waarschijnlijk ook al gemerkt hebben, had ik het erg druk, dus vandaar dat er nu pas eer berichtje van mij is.

Ondanks alles voel ik me erg goed hier met nabil aan mijn zij. Ik heb nog geen seconde spijt gehad dat ik hier naartoe vertrokken ben.

groetjes Suzanne