wat een tweede maand!

Hey hey allemaal!
zo hee! ja het was me wel een drukte.
zoals in mijn vorige verslag stond, was da tik een ongeluk gehad had. ik had naarna 2 dagen rust gehad en vrijdag ging ik weer aan het werk.
Toen begon de drama...... geen vluchten meer in verband met de aswolk van de vulkaan.....
voor mij waren zaterdag de eerste vluchten die geannuleerd werden. om 22.00 uur kreeg ik vrijdag avond een bericht dat ik alle klanten moest informeren dat er geen vluchten zouden gaan op 17 april.... aangezien ik geen auto meer heb, moest ik alles te voet doen en daarom was ik zo ongeveer om 23.30 uur klaar.
Natuurlijk de volgende dag vele vele vele vragen over hoe verder en het ''leukste'' daarvan was is da tik geen antwoord had. Erwas gewoon geen nieuws. elke dag was er geen nieuws. de luchthaven gaat dan open, het is verlaat, het is weer verlaat, het blijftr gesloten voor de rest van de dag, klantne moeten uitchekken en savonds weer inchekken, wachten de geherle dag in de buurt van de receptie op nieuws, maar niets....
Even later waren een paar hotels vorl en kwam er een groep in 4 verschillende hotels(in totala heb ik er 5) van mij erbij. vooral belgische gasten, en franssprekenden. Erg lastig, aangezien ik geen frans kan. Gelukkig waren er een paar gasten die gingen vertalen voor de fransen voor me.
Op een gegeven moment kree gik ene telefoontje voor de duitse gasten. het was ongeveer 15.20 uur, ik kreeg de ophaaltijden.... om 15.10 bij het eerste hotel, 15.20 bij het tweede, en 15.35 bij het derde htel.
Dit betekdende dus dat mensen 10 minuten geledne opgehaald moestenw orden, terwijl ze er zelf nog neits van wistne en nog aan t strand ofzo waren! ze meosten dus nog uitchekken en alles!
ik had bijna iedereen kunnen bereiken, op 4 personen na in het eerste hotel.
uiteindelijk was ik om 17.00 uur in het hotel en probeerde de gasten weer te bereiken. om 18.00 uur zou het vliegtuig vertrekken, en het is een uur rijden an safaga naar t vliegveld.
Dus uiteindelijk hadden ze het vliegtuig gemist.
die avond om 20.00 uur, weer een telefoontje, om 21.00 uur worden 20 gasten opgehaald van dit en dit hotel....
Gelukkig kende deze groep elkaar allemaal en wa sik op dat ogenblik in het hotel waar de gasten zouden vertrekken. gelijk sprak ik ie and van de groep en bnnen 30 minuten ha dik alle gasten gesproken en waren ze bijna allemaal uitgecheked.
Tringggg, weer ging mijn telefoon (trowuens in de tussentijd was ikook nog een stuk of 10 keer gebeld... no rest!) het was 20.45 en om 22.30 zouden 84 gasten vanuit weer een ander hotel opgehaald worden, die 15 min. met taxi weg was.
Dus snel een taxi zien te regelen en ik was bij t hotel.
Bij de receptie wachtte ik op de papieren van het bureua met alle namen van de gasten.
Normalerwijze krijg je die automatisch, maar omdat het zo een grote groep was en het allemaal als noodgeval verander was, was er geen tijd om dit te regelen.
Vandaar ontving ik in het hotel de papieren.
Heel leuk, allemaal fransen contacteren, om te zeggen dat ze moetne vliegen.
Gelukkig ook hierbij kende vele mensen elkaar en ging het redelijk snel. een voor een kwamen ze.
Tot slot was er 1 familie die er nog niet was, en de receptie had in eerste instantie geen kamernummer gevonden. Na wat meer te zoeken hadden ze het uiteindelijk toch gevonden en belde ik naar de kamer.
ook de laatse waren geinformeerd.
Daarna kwamen de 2 bussen en heb ik alle personen geteld die kee op de bus zouden zitten. helemaal compleet! super, binnen anderhalf uur 84 mensen geinformeerdom op de bus te gaan!
oops daar ontving ik weer een bericht. een stuk of 8 mensen zouden morgenochtend om 8.30 opgehaald worden voor een andere vlucht die zou gaan vliegen, dit betekende, weer naar tdat hotel om iedereen te informeren.
om 23.00 was ik in het hotel en belde naar de kamers. 1 kamer kon ik niet bereiken, dus had ik een bericht op de kamer gestuurd.
in de tussentijd had ik nog geen tijd gehad om ook maar iets te eten, dus ik had ontzettende honger! Ik had aan het hotel gevraagd of ze nog iets te eten hadden, want normaal gesproken gaan alle restaurants in de hotels dicht om 22.00 uur. en het was zo langzamere hadn al 23.30 uur.
Gelukkig was dit mogelijk en was er een heerlijk bord met eten speciaal voor mij klaar gemaakt. Dat was erg prettig.
voordat ik uiteindelijk ij mijn kamer wa som te gaan slapen was het 12 uur.
De volgende ochten om 8 uur wakker worden, wan tik moes tcontroleren of die laatse kamer het bericht had pontvangen. Gelukkig was dit het geval.
toch waren er nogsteeds vee overgeboekte gasten van belgie, die nog geen kant op konden. trouwens gedrurende de gehele periode hadden we minimaal 2 meetings per dag.. soms v0or belgen, soms voor duitsters en asoms voor beiden. dus ik moest heerlijk bij allemaal zijn!
ach het hield me in ieder geval bezig!
uiteindelijk kwam donderdag avond vorige week(geen vrije dag gehad natuurlijk) en toen konden de meeste belgen ook naar huis. toen ik het hotel beinnen kwam was er een groep met 48 mensen die allemaal opsprongen en juichend zongen, omdat ze naar huis konden! echt waar het was bijna te vergelijken met een groot feest! ik moest ook met hun op de foto hihi!
vanaf vrijdag was het eindelijk weer wat rustiger voor me.....op de meetings na voor de neiwue aankomsten haha. ja de vliegtuigen gana weer, dus al mijn gasten komen ook weer!
Ach het heeft me in ieder geval goed bezig gehouden. het was zeker niet makkelijk, maar ik heb me er doorheen geslachen. Aangezien we ook ene paar keer een meeting haddne in de avond kon ik lekker bij nabil slapen, echt heerlijk om dan die steun te krijgen. alleen die arm om me heen was al genoeg om me energie voor de rest van de week te geven. Ik was erg blij da ik toch nog regelmatig in Hurghada kon slapen.
de rest van de afgelopen week ging weer rustig en normaal.... woensdag en donderdag (gister en vandaag) heerlijk vrij\. ben gisterne even naar het strand geweest. eergisteravond uit met ee grote groep collega;s en nabil natyuurlijk. en vandaag vooral veel tv aan t kijken, luieren en ik ga zometeen nog even wat boodschappen doen. Want als het allemaal goed is komt er visite, de moeder en het zuse van Nabil.

Ja, de moeder, ga ik haar eindelijk ontmoeten... erg spannend en ik zie wle hoe t allemaal gaat!
in ieder geval merken jullie wel dat het behoorlijk druk was de eerste maanden.
en dan volgende maand mijn verjaardag, word ik alweer 21.
De tijd vliegt!

groetjes suzanne