Canada Here I come!

Hallo lieve dames en heren!

Zoals jullie al we weten, zeg ik al sinds ik terug ben, dat ik verwacht uiteindelijk weer in het buitenland te gaan wonen. Dit doel zal zowaar gerealiseerd worden.
Eerder dit jaar heb ik een doel gesteld dat ik maximaal 2020 in Canada wil zitten. Vervolgens ook gelijk stappen ondernomen om te kijken hoe ik dat voor elkaar zal kunnen krijgen.

Ik weet dat bij mijn huidige werkgever, ook een kantoor in Toronto is. Dus mijn eerste optie was om te kijken of ze me zouden kunnen ''relocaten'' / verhuizen naar dat kantoor. Hier kreeg ik de mededeling dat het enkel mogelijk is wanneer er een vacature vrij is.
Al een tijdje probeer ik hoger op te klimmen en op het moment dat ik online keek, zag ik de vacature vrij staan als Team Leader voor Customer Service, in Toronto.

Gelijk een brief geschreven en mijn CV ge-update naar de Canadese CV stijl. Een paar weken later ontving ik het bericht dat ik een sollicitatie gesprek had via een soort skype systeem!

2 Sollicitatie gesprekken later, zou ik een derde gesprek hebben, voordat de beslissing gemaakt zou worden. Echter in plaats van een 3e sollicitatiegesprek kreeg ik een bericht ''Discuss you application''. Redelijk logisch dat ik hierdoor behoorlijk in spanning zat, want zelfs mijn teamleider moest bij dat gesprek zijn.
Ik was mega zenuwachtig en op het afgesproken tijdstip, zat ik achter de laptop, wachtend op een antwoord of meer informatie...... Maar niets/niemand die tevoorschijn kwam.
Misschien had ik de tijd toch verkeerd begrepen, door het tijdsverschil, dus oke een uur later, weer wachten en wederom helemaal niets.

Ik snapte het niet en ook mijn team leader die begreep het niet. Dus vervolgens nogmaals een poging, voordat mijn weekend zou beginnen.
Helaas geen bericht en geen idee waarom niet.....
Ergens zakte de moed me al een beetje in de schoenen. Op vrijdag zag ik een e-mailtje in mijn inbox dat het bleek dat ze ziek was en daardoor niet online was geweest met uiteraard excuses.Vervolgens nieuwe datum geprikt, die komende dinsdag zou ik het verlossende gesprek hebben!
Pff wat kan spanning toch extreem hoog opgebouwd worden op zo een moment!!

Ik was super blij zodra het eindelijk dinsdag was, en gelukkig dit keer wel beide aanwezig. Ze begon al heel snel met: Ik have good news: We want you as Team leader in Toronto!
Eerst geloofde ik het bijna niet en vroeg daadwerkelijk of het echt zo was. EN tot het door drong, Gilde ik het uit met een grote YEASSSSSSSSS!!!
WAUW! Ik ben gewoon aangenomen met een promotie, in Canada, het land waar ik altijd al naartoe wilde gaan en als optie zag samen met Zwitserland om te emigreren!

Nu krijg ik vaak de vraag: Ben je er ooit al geweest dan?
En eigenlijk is het ook een heel raar gevoel dat ik ga emigreren naar een land waar ik nog nooit geweest ben. Tegelijkertijd voel ik er zo een aantrekkingskracht naartoe en heb ik echt het gevoel dat ik me daar erg goed op mijn plek zal voelen en vinden.

De eerst verwachtte datum om te beginnen was 31 December, dat is al opgeschoven naar 7 januari en hoogstwaarschijnlijk zal dat nog iets langer gaan duren vanwege het immigratie process.
Gelukkig helpt mijn werkgever met van alles, en dus ook het visum en alle papierwerk dat geregeld moet worden. Ze hebben zelfs geregeld dat al mijn spullen verscheept gaan worden naar Toronto!

De voorbereidingen zijn dus behoorlijk in gang en het is nu eerst wachten op een concrete realistische verwachte datum dat ik de visum kan hebben, voordat ik een vlucht heb en daadwerkelijk weet wanneer ik zal vertrekken.

Wel is mijn huur in Hilversum opgezegd en woon ik daar vanaf afgelopen maandag 24e niet meer.

Dat was ook al een hele aparte ervaring! Er kwamen 4 mannen in huis die alles voor mij gingen inpakken en in dozen stoppen. Ik zat onderuit op mijn bank een spelletje te spelen op mijn mobiel, terwijl al die gasten hard aan het zwoegen waren.
Ook mijn moeder kwam rond 10 uur e heb ik dus met haar kunnen kletsen en even een broodje halen in de supermarkt.

Rond een uur of 12.30/ 13.00 uur kwam er opeens een vrachtwagen met container aangereden. Zo een groot ding die eerst een aantal keer heen en weer moest steken om een beetje te kunnen parkeren in het kleine straatje waar ik woon.
Zo apart als er opeens zo een grote container aangereden komt wetende dat mijn spullen daar in zullen gaan en dat het allemaal verscheept zal worden naar Toronto. Sterker not, de kans is behoorlijk aanwezig dat mijn spullen er eerder aankomen dan ik zelf!
Vanuit het raam hadden ze een soort lift machine geplaatst zodat alles van uit mijn raam gelijk de container in gezet konden worden. Daar gingen al mijn spullen en dan opeens word het wel heel erg echt. Het blijft een raar idee dat mijn spullen al onderweg zijn, terwijl ik nog niet eens de visum heb.

Zodra het hele huis leeg was en de container dicht en wegreed, werd het tijd voor mijn moeder en ik om alles schoon te maken. Daar zijn we ook nog even mee bezig geweest en rond 16.30 uur was het klaar. Alle laatste controles gedaan, foto's gemaakt ter herinnering van mijn huisje, en vervolgens de deur op slot en sleutels ingeleverd. Echt een ontzettend apart gevoel! En dus vanaf nu zal ik weer even bij mijn ouders wonen, tot de datum van vertrek.

Ook dat is echt een luxe! Hier is een vaatwassers, YESS geen afwas! En daarbij uiteraard het eten dat meestal al word gekookt en wasjes die gewoon gedaan worden.
Ik voel me stiekem gelijk al een beetje lui worden haha.

Afgelopen Sinterklaas had mijn familie ook een super mooie verrassing voor me, we zijn namelijk met zijn allen ( Vader, Moeder, Broer, Zus, hun mannen en kids) een fotoshoot wezen doen, waardoor k straks hele mooie foto's zal hebben van ons allen samen, zodra ik in Toronto zit! Ik ben hier echt extreem en ontzettend blij mee!

Nu is het dus nog afwachten en te horen krijgen over de echte concrete datum. En uiteraard zodra ik die informatie heb, zal ik dat delen!

Fijne feestdagen in ieder geval en alvast een fijne jaarwisseling!

Liefs Suzanne